به گزارش مردان آتش؛ برخی از اهالی خراسان طی نامه ای از همه آحاد جامعه خواستند تا به مردم شریف افغانستان که این روزها در شرایط سختی قرار گرفته اند کمک کرده و با آنان همدردی شود.
آنان با بیان اینکه نجات یک نفر نجات جهان است از اصحاب رسانه و خبرنگاران خواستند تا این درد مشترک را فریاد کنند و همچنین از دولتمردان درخواست داشتند تا از حق توده مردم و نخبگان این سرزمین برای برخورداری برابر از زندگی شایسته و رضایتمندانه، مطابق شأن و کرامت انسانی، همراه با امنیت و آرامش و حق مشارکت فعالانه در زندگی اجتماعی و سیاسی، فارغ از اختلافات و تفاوت‌های مذهبی، قومی، نژادی و جنسیتی‌شان دفاع کنند.
متن کامل این نامه به شرح ذیل است؛
به نام خدا
نامه اهل خراسان
مردم شریف ایران؛
اهل علم، فرهنگ و هنر ؛
خبرنگاران و اصحاب رسانه؛
سیاستمداران و دولتمردان؛
این روزها دیگربار کشور دوست و برادرمان افغانستان گرفتار جنگ داخلی، خشونت و رنج شده‌است. ما جمعی از فعالان فرهنگی استان خراسان نگرانی عمیق خود را از اتفاق‌های ناگواری که در همسایگی‌مان می‌افتد اعلام می‌کنیم و از همه می‌خواهیم تا به قدر توان و مسئولیت خود در جهت کاهش خشونت در این سرزمین بکوشند. چه کنیم که دستی کوتاه داریم و آرزویی بلند. ما خواهان صلح، سلامتی و شادی برای همه انسان‌ها هستیم.
از مردم شریف ایران می‌خواهیم علی‌رغم همه سختی‌ها و رنج‌هایی که بیماری و شرایط بد اقتصادی به آنها تحمیل کرده از روی گشاده، کلام دلگرم کننده و در صورت امکان کمک به این انسانهای شریف، ستمدیده و بی‌پناه دریغ نکنند.
از اهل علم، فرهنگ و هنر می‌خواهیم تا به هر زبانی که می‌دانند و می‌توانند بگویند که ما همه در یک کشتی نشسته‌ایم و سرنوشت مشترکی داریم و نجات یک نفر نجات جهان است.
از اصحاب رسانه و خبرنگاران می‌خواهیم تا این درد مشترک را فریاد کنند و توجه همه مردم جهان را به این مصیبت بزرگ جلب نمایند. همه بدانند که فساد و تباهی با سکوت و ندیدن نابود نمی‌شود، باید کاری کرد.
در پایان از حاکمان و دولتمردان می‌خواهیم حوزه نفوذ تمدنی ایران را در نظر بگیرند و از قدرت و اثرگذاری آن غافل نشوند. ما الزامات و ملاحظات سیاسی را درک می‌کنیم، اما مصرانه می خواهیم که از حق توده مردم و نخبگان این سرزمین برای برخورداری برابر از زندگی شایسته و رضایتمندانه، مطابق شأن و کرامت انسانی، همراه با امنیت و آرامش و حق مشارکت فعالانه در زندگی اجتماعی و سیاسی، فارغ از اختلافات و تفاوت‌های مذهبی، قومی، نژادی و جنسیتی‌شان دفاع کنند. چه امنیت و توسعه و رفاه مردمان این منطقه بی‌ارتباط به یکدیگر نیست.
دیگر این که پناهندگی حق انسانی هر کسی است که به بلایی گرفتار آمده؛ مخصوصا که برادر و خواهر محنت‌زده و همزبانت باشد. ایران نیز شرایط اقتصادی خوبی ندارد، اما زمان آن است که جامعه جهانی را به یاری بطلبیم و در این کار از همه کشورهای جهان کمک بخواهیم؛ امری که در شرایط فعلی ایران از سوی هیچ انسان عاقل و اخلاقی‌ای مذموم نیست. گذر از این شرایط سخت می‌تواند همه ما را به هم نزدیکتر و چهره ایران را نزد جهانیان مقبول‌تر کند.
